WELKOM

Verlies en verdriet hebben mijn hart. 

Kinderen die geconfronteerd worden met ingrijpende gebeurtenissen gaan voor het oog vaak 'gewoon'  door met leven. Ze zitten in je klas, doen mee met feestjes, maken hun schoolwerk... 

Niets aan de hand, zou je zeggen. 

Of toch wel? 

Wil je kijken met andere ogen? 

Kijk dan eens naar die te drukke jongen, het meisje dat steeds buikpijn heeft. Te stoer, te stil, te keurig, te grappig... 

Zomaar zit er onder deze buitenkant verdriet en is er sprake van verlies. Verlies doordat je ouders niet meer samen zijn, verdriet om het overlijden van een dierbaar persoon, verlies van (thuis)land of gezondheid. Verlies heeft zoveel vormen!

Mijn droom is dat we (in het onderwijs) er niet alleen zijn om kennis over te dragen, maar dat we aandacht hebben voor het hele kind. Met álles wat er is!

Graag help ik je om met 'andere ogen' te kijken - traumasensitief.

Want vroeg of laat krijgt iedere school er mee te maken: verlies en rouw.

Omdat een collega overlijdt, een ouder van leerling of misschien wel een leerling zelf.    Hoe ga je daar goed mee om? Wat moet je juist wel of niet doen?

In elke klas zitten kinderen die te maken hebben met verdriet door scheiding, ernstige ziekte of overlijden.

Hoe ga je om met een ingrijpende gebeurtenis op school? Hoe zorg je ervoor dat er op jouw school een veilige bedding is voor verlies en rouw?

Op allerlei manieren kan ik jullie ondersteunen om meer traumasensitief te worden in geval van rouw, verlies of hechtingsproblematiek.